Mumları seversiniz değil mi? Renk renk olanları, kokulusu kokusuzu, değişik değişik şekillileri… Bazıları süs bazıları aydınlatma amaçlı. Yanarken gözleri kamaştırır ışığının buğusu. Onlar tükenir zevkini biz çıkarırız.
Bazı kişiler de mum misali yanar, ışığını saçar etrafına, aydınlatır başka gözleri; sonu yok oluştur. Eriye eriye can verir adeta. Kimi zaman en koyu karanlıkları çekici kılar başkaları için; ama kendisine zerre faydası dokunmaz. Işığının güzelliğini göremez, yaydığı ışıkla dibini bile aydınlatamaz; fakat gidebileceği en uzağa gider ve hissettirir kendini.
Atalarımız da demiş ya zaten “Mum dibine ışık vermez.” diye. Bununla kalmamış devam etmişler: “Kelin merhemi olsa kendi başına sürer.” bir de “Terzi kendi söküğünü dikemez.” vardı.
Mum da olsa insan, yeri geldiğinde dibini de aydınlatabilmeli.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder