Elimizde bir balon kümesi olsa, her balon bir duyguyu ifade etse, bu duygular da olumsuzluklardan oluşsa...
Bir güzel şişirsek balonları, içlerine o duyguları üfleyerek... Sonra bıraksak iplerini, ellerimizden kayıp gitse balonlar...
Gökyüzündeki yerini alırken mutsuzluklarımız, kırgınlıklarımız, hüzünlerimiz, kızgınlıklarımız, umutsuzluklarımız; biz baksak sadece uzaktan...
Geriye tebessüm kalsa yüzlerde... Yeni olumsuzluklara yer açılmış olsa hayatlarda...
Sadece kanat çırpışlarının sesi duyulsa yüreklerin... Gelecek güzelliklerin habercisi olsa bu sesler...
Ne dersiniz? Olumsuzlukları birer birer yerleştirsek mi balonlara? Sonra nazikçe uğurlasak mı?
Mutluyum / mutlusun oyunu oynasak... Oynasak ve gerçek olsa... Neden olmasın? Bence olur, çok da güzel olur.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder