Sımsıkı yumsam gözlerimi, hiç bırakmayacak gibi tutsam nefesimi, hiç uyanmayacak gibi uykuya dalsam, açmasam ağzımı bir daha, kulaklarımı tıkasam duymamak üzere…
İşte böyle bir uykuya dalsam ki hiç uyanmasam...
Olamaz mı? Yapamaz mıyım, illa birisi bozar mı büyüyü?
Çok mu şey istiyorum ben? Alt tarafı her şeyden habersiz olmak istiyorum. Bildiklerimin değil aklımdan geçenlerin doğru olduğuna inanmak istiyorum.
Evet, yalnızca inanmak istiyorum. İnanmak; koşulsuzca, irdelemeden, karamsar olmadan, tereddüde düşmeden…
Mümkün mü ki bu acaba? Neden olmasın ki? Düşünmeye çalışmak bile yeterli şimdilik; ama ben yine de şansımı zorlamak istiyorum.
Sımsıkı yumsam gözlerimi, hiç bırakmayacak gibi tutsam nefesimi, hiç uyanmayacak gibi uykuya dalsam ve sonunda kalsam ya düşlerimde. UYUYUP KALSAM YA DÜŞLERİMDE...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder