İlkbaharın kapılarımızı çalmak için hazırlıklarını tamamladığı şu günlerde kışın sert etkilerinden kurtulmak gerektiğinin farkına vardım. Daha önce de farkındaydım ama içim üşümüş sanırım; bir ısıtıcı bulmam gerekti kendime. Olup bitenleri şöyle bir düşündüm ve tüm güzellikleri yeniden hayal ettim. Hala sert etkiler var; fakat içimin ısınmasına yardımcı olacak güneşin yanı sıra geçmişin mutluluklarını da hatırlamak gerek.
Sahip olamadığım her şey mutsuz olmama bir sebep, hem de okkalı bir sebep. Peki ya sahip olduklarım? Onların etkisi ne olacak? Mutsuzluğumun büyüklüğü arasında kaybolup gidecek mi? Tabi ki hayır. Mutlu olmam için yaşanmış güzelliklerim; şükretmem için içtiğim su, yediğim ekmek, başımı soktuğum bir ev var. Beni seven, benim sevdiğim bir sürü değerli insan var. Bunlara rağmen gülümsemek haksızlık olur, en başta kendime.
Sahip olamadıklarım, ulaşmak istediğim bir hayal; sadece şimdilik. Yine gülümseyen, yine umutlarının peşinden koşmak için heyecanlanan, yine güçlü Burcu olmak için somurtarak, ağlayarak beklemek olmaz. Bu bana yakışmaz. Yaşanmışlıkların hepsiyle bunlar benim gerçeklerim. Mutlu olmak için hala sebeplerim var, eskiye dair.
Söyleyeceklerim bu kadar değil elbet; ama bu kadarı bile yeterli gibi anlatmak istediklerimi ifade etmeye. Son cümlemi söylemeden önce Mevlana’ dan harika bir kesit paylaşmak istiyorum:
Üzülme! Dert etme can.
Görebiliyorsan, dokunabiliyorsan, nefes alabiliyorsan, yürüyebiliyorsan ne mutlu sana.
Elinde olmayanları söyleme bana.
Elinde olanlardan bahset can.
Üzülme! Geceler hep kimsesiz mi geçecek?
Gidenler dönmeyecek mi?
Yitirdiğin her ne ise; bir bakarsın yağmurlu bir gecede veya bir bahar sabahında karşına çıkmış.
Bil ki güzellikler de var bu hayatta.
Gel git’ lerin olmadığı bir hayat düşünebilir misin?
Hüzün olgunlaştırır,
Kaybetmek sabrı öğretir...
Görebiliyorsan, dokunabiliyorsan, nefes alabiliyorsan, yürüyebiliyorsan ne mutlu sana.
Elinde olmayanları söyleme bana.
Elinde olanlardan bahset can.
Üzülme! Geceler hep kimsesiz mi geçecek?
Gidenler dönmeyecek mi?
Yitirdiğin her ne ise; bir bakarsın yağmurlu bir gecede veya bir bahar sabahında karşına çıkmış.
Bil ki güzellikler de var bu hayatta.
Gel git’ lerin olmadığı bir hayat düşünebilir misin?
Hüzün olgunlaştırır,
Kaybetmek sabrı öğretir...
Yağmurlu bir gecede kaybettiklerimi geri alamadım; umuyorum ki bir bahar günü birazını da olsa alabilirim. Daha yaşanacak çok yağmurlu gecelerim, güneşli günlerim olacak.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder