Gelir gider iç sesler. Arada her şey hakkında fikir beyan ederler; hatta bazen inandırmak için baya uğraşırlar sizinle.
Uykusuz gecelere, gün içinde herhangi bir konudan uzaklaşmaya, yemek yerken tatları alamamanıza sebep olur. Susmaması gerekirken susar, susması gerekirken gevezeliği tutar.
Her zaman doğruları mı söyler iç sesler? Ya da sorgulamak mı gerekir doğruluklarını? Susturmak mı gerekir, dinlemek mi?
Kıvılcım mıdır acaba bizim için?
Neyse ki işimize geleni yapmayı başarabiliyoruz :))
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder