Susmak, işitmemek, görmemek, tatmamak, hissetmemek gerekir bazen. Ağızdan çıkanların nelere sebep olabileceğini yaşamak ağır gelir kimi zaman. Bu yüzdendir ki iki kere düşünmek daha çok acıtır düşünenin içini; ama daha az acıtır düşünüleni.
Peki; söyleyeceklerini biriktirmek, kulağı tatile göndermek, gözleri sımsıkı yummak, duyuları aldırmak, körelmek yeterli midir? Yeterli midir susmak, duymamak, görmemek için? Yeterli midir rahatlığa kavuşmak için? Yeteri midir sorularla boğuşmamak için?
Bazen gelir gider böyle düşünceler, gelir gelmesine de gitmez bir tanesi. “Susmak bazen değil çoğu zaman gereklidir” der durur derinden bir ses. Haklı mıdır bilinmez. Bilinen odur ki, bazen es geçmek gerek.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder