Elinde içeceğin pencere önünde oturmuş izliyorsan ya da sıcak yatağında uyuyorsan yağmur şakır şakır yağarken; seversin onu. Sesi alır götürür önce seni, sonra yere düşen damlaların hareketini izlerken bulursun kendini. Görüntüsünün hoşluğu hele… Bambaşkadır o.
Her zaman sevilmez yağmur. Dışarıda işin varsa yağmamasını dilersin içten içe. Islanmaktan çekinmiyorsan yine güzeldir yağmur. Baştan aşağı yenilenirsin adeta.
Yağmura bakarak neler neler düşünülmez ki? Ne hayaller kurulmaz ki? Geçmişin hüzünleri gelmez mi akla her yağmur damlasında? Geleceğin sevinçleri üzerine çıkılmaz mı zihinde yolculuğa?
Yağmur kederdir benim için. Durgunlaşma sebebidir. İçe kapanış ve düşüncelere dalış; sonra o değilmiş gibi normale dönme sürecidir.
Yağışı ayrı güzel, arkasında bıraktığı etki ayrı güzeldir yağmurun. Sizce de öyle değil mi? Hafif bir serinlik, gökkuşağı, toprak kokusu… Havayı içine çektikçe kederin yerini huzura bıraktığı andır, işte o an. Sebep olmadan derinden bir gülümseme gelir yerleşir vücuduna.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder